Δευτέρα 4 Μαρτίου 2024

ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (2/24)

 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΑΣ
 
Εκείνο το βράδυ ο Στέφανος είχε αργήσει στη δουλειά! Ήταν ο δεύτερος χρόνος σπουδών στην Αθήνα και τα έξοδα ήταν τεράστια. Έπιασε λοιπόν δουλειά  στο κοντινό supermarket σαν νυχτοφύλακας ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στα ενοίκια του σπιτιού και στην καθημερινότητα. Ο Στέφανος είχε όνειρο, από μικρό παιδί, να ασχοληθεί με το κρασί και ήθελε να μάθει τα πάντα για να πραγματοποιήσει μια μέρα το μεγάλο του όνειρο, να φτιάξει το δικό του κρασί. 
Ευτυχώς ο ιδιοκτήτης δεν είπε κάτι, έτσι μετά τις απαραίτητες εξηγήσεις έμεινε μόνος του για να προσέχει το κατάστημα όπως γινόταν τους τελευταίους έξι μήνες. Κάνοντας τη καθιερωμένη του βόλτα από τη κάβα στο πάγκο των κρασιών πάντα περνούσε από εκεί ώστε να ενημερώνετε για ότι καινούργιο έβγαινε στην αγορά! Ξαφνικά κέρδισε το βλέμμα του η εικόνα μιας κοπέλας που υπήρχε σε ένα από τα μπουκάλια που ήταν εκεί έσκυψε  να διαβάσει και μαγεύτηκε από το όνομα ΜΕΛΙΑ.
-Υπεροχο !Σκεφτηκε .Η εικόνα έδειχνε μια κοπέλα με διαπεραστικά μάτια και ξανθιά μαλλιά να κάνει ποδήλατο στην εξοχή!
-Θελεις να ακούσεις την ιστορια μου; άκουσε μια φωνή δίπλα του!
-Ποια είσαι; από που ξεφύτρωσες;
- Έχεις δίκιο, δεν συστηθήκαμε! Ειμαι η Μελία, το κορίτσι της ετικέτας και εσύ ο Στέφανος, το αγόρι που μας προσέχει κάθε βράδυ!
-Μα είναι δυνατόν, πως μπορώ και σου μιλάω είσαι μια απλή εικόνα! 
-Για τους άλλους ναι, όχι όμως για εσένα! Σε εσένα αποφάσισα να εμφανιστώ και σου πω την ιστορία της οικογένειας μου! Κατάλαβα  ότι ενδιαφέρεσαι να μάθεις  για το κρασί και ενθουσιάστηκα με την σκέψη ότι θέλεις να φτιάξεις το δικό σου. 
Ο Στέφανος δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε συμβεί και αποφάσισε να κουνηθεί από τη θέση του! Η Μέλια ήταν όμως εκεί και τον κοιτούσε με ένα πονηρό βλέμμα.
- Έλα! Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα να μάθω τα σχέδια σου και να σου μιλήσω για την οικογένεια μου.
Ο Στέφανος δε μιλούσε απλά τη άκουγε αφήγηση της, τον πήγε πίσω στο χρόνο στη Σμύρνη όπου λίγο πριν τη Μικρασιατική καταστροφή η οικογένεια της ήρθε στην Ελλάδα όπου έπρεπε να αρχίσει από το μηδέν!
-Όταν τους δόθηκαν τα χωράφια που έπρεπε να τα καλλιεργήσουν ενώ όλοι αποφάσισαν να βάλουν καπνά ο παππούς σκέφτηκε να ασχοληθεί με αυτό που ήξερε το κρασί! Ο άνθρωπος που τον στήριξε σε αυτό ήταν η γιαγιά μου η Μελία. Μοιραζόταν το πάθος του για το κρασιά καθώς από την πρώτη στιγμή τον πίστεψε και τον στήριξε ώστε να στήσει ένα μικρό οινοποιείο έξω από τη Δράμα. Ήταν χρόνια δύσκολα! Όμως το πείσμα του παππού και η αγάπη της γιαγιάς για εκείνον έφερε το αποτέλεσμα που προσδοκούσαν. Ύστερα από αρκετά χρόνια την επιχείρηση την ανέλαβε ο μπαμπάς μου που αποφάσισε να δώσει το όνομα το δικό μου και της μητέρας του στο κρασί της χρονιάς, ΜΕΛΙΑ, το οποίο βγήκε την ημέρα των γενεθλίων μου! Όμως ένα ατύχημα η κακιά η ώρα που λένε συνέβη. Πήρε φωτιά το σπίτι μας και αυτό έστειλε  εμένα και τη μητέρα μου στον ουρανό. Ο αδελφός μου γλύτωσε στο παραπέντε. Ο πατέρας μου ένιωθε τύψεις και με αυτό το τρόπο με κράτησε ζωντανή! Έτσι και εγώ έχω τη δυνατότητα να είμαι εδώ και είμαι σίγουρη ότι πολύ σύντομα θα πραγματοποιήσεις το όνειρο σου! Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω και να σου πω όλα όσα ξέρω για το κρασί! 
Οι συζητήσεις τους ήταν καθημερινές! Ο Στέφανος ζήτησε να μάθει τα πάντα για το κρασί για τη ζύμωση και την εμφιάλωση! Τέλειωσε τις  σπουδές του και με την βοήθεια της ΜΕΛΙΑΣ κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο του! Ταξίδεψε και στα μέρη της για να γνωρίσει την οικογένειά της και συνεργάστηκαν για να φτιάξουν καινούργιες ποικιλίες που έκαναν τη ΜΕΛΙΑ γνωστή σε όλο τον κόσμο! Εκείνος δεν τη ξέχασε ποτέ και εκείνη ήταν πάντα εκεί για να τον φροντίζει!

ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου